Pasmo

NOTE: NO PART OF THIS SUGILANON MUST BE COPIED WITHOUT THE PERMISSION OF THE XAVIER UNIVERSITY LITERARY CIRCLE AND THE WRITER

Pasmo

Tuyo ko lamang ang pagambit sa kahibalong panulat sa balita sa St. Joseph College sa Camigiun. Daw liwas sa tuyo ko ang pagtrabaho ko sa tago apan pangka namong uwag ngado sa dakung higdaan sa katulganan sa Technology and Home Economics laboratory. Sa akong pagkulob abay sa paghayang niya, tuyo kong gilugod ang wala kong tiil ngadto sa iyang tuo. Daw nasabtan niya ako diretso ug mitakilid siya para magakus ko niya. Diha dayun hinay-hinay kong giduol ang nawong ko sa iya hangtod naghalok kami. Daw nipaingon ang tanan sa way laing panag-ignan. Human, binuang niya akong gilapak niadtong una ako nagawasan.

Didto sa pagpauli sa Misamis Oriental siya tarong ko nga nailhan. Sa Marino Brothers Ferry, siya maka-walhong pundok, maka-sosyalismo’g maka-katilingbanon. Nakaingon ako nga kanindot ba niya kay may tumong siya sa kaugalingon niyang kinabuhi. Sa Rural Transit Bus, siya hakug sa salida, sa pagkaon, sa TLC ug sa uban pang mga butang nga nagpangisi na lamang kanako. Nakaingon ako nga kanindot ba sa kadali niyang pahalipayon. Sa Crossing Villa Mangga, iyang gihung-hong nga nalingaw siya sa kagamay sa iyang kinatawhan compara sa natilawan niyang ako niaging gabii. Nikatawa akog nakaingon nga lisod ba makagusto kaniya na sama kong laki nga ulahi pa gayud ang pagabot sa akong kinabuhi.

Tulo ka adlaw gikan sa nadugangang tuyo nga giadtuan ko sa Camiguin, aya ko pa lang siya natexan…

Au. KUAN. Naa man ko’y G.F. Unsa man ta?

Ug saw ala siya’y reply-reply, gilabay ko ang akong SIM ug nipalit ug bag-o sa wala pa’y tingpaniudto.